Dank jullie wel voor al jullie donaties!

Aan al mijn donateurs,

Bijna twee maanden geleden bedacht ik mijn korte broekenactie om geld in te zamelen voor het Reumafonds. En jij steunde mij met een donatie: super bedankt!

Het waren 59 dagen met zacht weer, maar ook met sneeuw en ijzige wind. Vaak vroegen mensen mij of ik het koud had, maar dat was nooit het geval. Ik bleef gewoon lekker in beweging. En dat is voor mij makkelijk, maar niet altijd voor mijn klasgenoot Mikkel die reuma heeft. Daarom wilde ik mijn korte broekenactie voor hem doen: zodat er meer onderzoek kan komen naar een medicijn dat reuma geneest.

Bijzonder? Het is toch normaal!
Ik ben ontzettend verrast door alle steun die ik heb gekregen. Alle aardige woorden, berichtjes op Facebook en mijn donatiepagina, maar ook al het geld dat iedereen doneerde. Ook van mensen die ik helemaal niet ken. En van het Reumafonds. Allemaal mensen die het heel bijzonder vinden wat ik doe. Maar ik vind het normaal: als je zegt dat je twee maanden in korte broek gaat lopen, dan doe je dat toch ook gewoon?! Ik heb maar één dag niet in korte broek gelopen. Dat was de dag dat ik naar een benefietbijeenkomst ging voor iemand anders met een andere ziekte. We zouden een afgehuurde zaal zonder verwarming de nieuwe StarWars film gaan kijken. Toen heb ik mijn nieuwe lange StarWars broek aangedaan. En ik heb hem weer gedragen sinds de eerste dag dat mijn actie voorbij was: op 1 februari. Maar ik vind korte broeken wel lekker, dus ik denk dat ik af en toe ook korte broeken in de winter blijf dragen. Wat ik heel leuk vond, is dat sommige kinderen uit mijn klas zijn gaan meedoen met de actie en ook korte broeken zijn gaan dragen. Mijn tweelingbroer en een vriend hebben het ook bijna alle dagen gedaan. En een paar anderen soms. Er was één dag dat de hele klas en zelfs ook de juf in korte broek naar school was. Dat was een verrassing. Zo leuk. De meeste meisjes vonden het wel heel koud.

En dan nu de eind- of eigenlijk tussenstand!
Op 31 januari belde een juf van school  en zei dat ze de opbrengst van de schoolactie had gestort. En dat ik maar snel op mijn donatiepagina moest gaan kijken. Toen schrok ik wel, want ik zag dat we op 1000 euro stonden! 1000 euro: dat vind ik zoveel geld!! Misschien kan er een nu medicijn komen, dat reuma geneest. Maar mama zei dat daar meer geld voor nodig is. Maar toch ben ik blij, want met die 1000 euro komt dat weer een stapje dichterbij. Nog steeds wordt het bedrag iedere dag hoger; met losse donaties en het geld van iedereen die me per dag sponsorde. Maar ook door de statiegeldactie van onze Plus Koot supermarkt. Dus tja, de eindstand? Ik weet niet waar en wanneer dit eindigt! We gaan in ieder geval richting … bekijk dat maar op mijn donatiepagina en dan zie je het zelf :-).

Ik wil jou hartelijk bedanken voor je steun en je donatie. Ik vind het cool dat we dit samen hebben kunnen bereiken!

Groeten van Siemen