Mijn eerste marathon lopen met reuma. Voor onderzoek en aanmoediging!

Jan Tromp
Afgesloten Je kunt niet meer doneren
van totaal € 1.000 (165%)

Hallo iedereen! Leuk dat jullie op deze pagina zijn beland! Ik zou graag mijn steentje willen bijdragen aan het onderzoek naar deze ziekte door in de reuma-collecteweek in maart mijn eerste marathon te lopen! Ondanks mijn ziekte wil ik ook graag andere mensen met reuma aanmoedigen om meer te bewegen, het is zeker mogelijk! Hieronder mijn verhaal:

Vanaf mijn 22e kreeg ik opeens reumagerelateerde klachten. Op mijn 27e is de diagnose seronegatieve reumatoïde artritis (ontstekignsreuma) gesteld. Wandelen werd lastig en een kop koffie vasthouden deed zeer. Ik ontwikkelde ontstekingen met vochtblazen rond mijn gewrichten. Er werd gestart met testen van diverse medicaties, met wisselende resultaten. In 2011 bracht mij dat tot de IC met een zware toxicodermie. Met zeer hoge koorts en een falende lever stond ik er slecht voor. Dit liep gelukkig goed af en krabbelde ik langzaam op. Mijn gewicht bedroeg na ontslag uit het ziekenhuis nog slechts 53 kilo. 

Vrij kort hierna kreeg ik de biological "humira" voorgeschreven. Dit was een verademing! Al mijn ontstekingen verdwenen. Sindsdien heb ik, door om de paar weken een spuit te zetten, geen pijnklachten meer. Het enige wat wel bleef was de moeheid, een veel voorkomende uitwerking van reuma. In het begin heb ik hier nog veel ziekenhuizen en specialisten voor bezocht, maar men vond niets. Bewegen deed ik niet veel, daar raakte ik immers meer vermoeid van. Met de moeheid heb ik de afgelopen jaren leren leven. Ondanks de moeheid ben ik de laatste jaren toch steeds vaker gaan sporten, iets wat mij vroeger veel plezier gaf. Op advies van de reumatoloog ben ik begonnen met fietsen. De knieën zouden de constante stress van hardlopen waarschijnlijk niet kunnen opvangen. Toch ben ik langzaam weer begonnen met mijn vroegere passie, wat onverwacht zonder veel problemen verliep!

Eind 2017 ben ik weer frequent gaan hardlopen. De afstanden liepen ieder jaar wat op. Met ondersteuning van een diëtiste is mijn gewicht ook na lange tijd weer een redelijke 66 kilo, iets wat een pré is om een marathon te kunnen lopen. Een marathon. Niet omdat het moet, maar omdat het (waarschijnlijk) kan :) Ik ga er in ieder gaval voor op zaterdag 27 maart!

Wie sponsort mij en helpt daarmee het onderzoek naar deze nog veel voorkomende ziekte? Alle opbrengsten gaan naar  ReumaNederland!

Alvast heel hartelijk dank!

Groeten, Jan

Bekijk alle
27-03-2021 | 11:52
27-03-2021 | 00:30
26-03-2021 | 21:19
26-03-2021 | 15:41
25-03-2021 | 12:40
Bekijk alle

Het zit erop, iedereen bedankt!

28-03-2021 | 11:32 Het zit erop, ik heb hem uitgelopen! Een vinkje achter het uitlopen van een Marathon, een droom die na hele lange tijd in vervulling is gegaan! Gisteren was het gelukkig droog! De weersvoorspellingen werden de laatste uren voor de start steeds beter. Het was prachtig weer; fris maar zonnig! Er stond wel een pittige wind, 5 á 6 Bft. Mijn HRV (Heart Rate Variation) waren de laatste 2 dagen ineens veel lager dan voorgaand. Dit meet ik iedere ochtend voor ik op sta. HRV geeft aan hoe "klaar" je lichaam is om een grote inspanning te leveren. De oorzaak weet ik niet, dat kan van alles zijn. Ik merkte het wel. Al 2 km na de start zat mijn hartslag al op de 170! Dit is eigenlijk de hele tocht zo gebleven, ik kreeg hem niet onder de 170. Langzamer gaan wilde ik eigenlijk ook niet haha, ik liep namelijk al langzamer dan wat mijn eigenlijke doel was. De eerste 20 km waren windje tegen. Af en toe stonden er wat mensen langs de kant, of toeterde een auto, heel leuk! Gelukkig kon ik ook af en toe rekenen op bevoorrading van mijn vrouw en kinderen, zodat ik niet alles vanaf het begin hoefde mee te nemen. Ook enkele onbekende mensen staken mij wat toe, bedankt!! De laatste 12 kilometer waren wel pittig, iedere kilometer wat zwaarder. Blijven eten en drinken was belangrijk. Die lange rechte stukken langs het water of door de polder zijn altijd wel een mentaal dingetje. Ik wist dat er veel mensen live mijn progressie volgden en de finish steeds dichterbij kwam, dus gewoon die ene voet voor die andere blijven doen :) Langs de route op het laatste stuk stonden her en der ook wat vrienden/kennissen, maar ook onbekenden, om me aan te moedigen echt heel leuk!  Bij de finish stonden ook een flink aantal mensen mij op te wachten, met een heuse finishvlag, echt geweldig! De lokale bakker van Oost sponsorde Zeeuwse bolussen voor de aanwezigen, heel erg bedankt! Na de finish kon ik even niet op mijn benen staan en moest ik echt even bijkomen. Van veel mensen van alles gekregen, zoals bloemen, port en andere versnaperingen, heel erg leuk om zo deze tocht te beïndigen! Ook een mooie grote bos bloemen van ReumaNederland, top! Hieronder een overzichtje van de maraton uit Strava:  Bij deze wil ik iedereen heel hartelijk bedanken die ondersteuning hebben geboden, in wat voor vorm dan ook.  De opbrengst van deze actie is ook echt fantastisch, veel meer dan we hadden verwacht! En Annemarie: je bent een KANJER, zonder jou was het niet gelukt!
Lees meer